- göycəçiçək
- бот. синюха.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
göycəçiçək
Смотреть что такое "göycəçiçək" в других словарях:
göycəçiçək — is. bot. Lələkvari yarpaqları və göy çiçəkləri olan çoxillik ot bitkisi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göyçək — sif. Gözəl, qəşəng. Göyçək qız. Göyçək gəlin. – Şah cavan və göyçək oğlan idi. M. F. A.. <Asya:> Batmış nə göyçək oğlandır. Ü. H.. Nərminə göyçək idi. Qaraxallı, girdə çəhrayı sifətindən təbəssüm əskik olmazdı. B. Bayramov. // İs. mənasında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xallı — sif. 1. Üzündə xalı olan. İki övlad anası, xallı . . xanım vaxtilə demişdi ki, siz Cəmilə xanım, bizim sənətkarı dərk edin. S. R.. Nərminə göyçək idi. Qara xallı, girdə çəhrayı sifətindən təbəssüm əskik olmazdı. B. Bayramov. 2. Bəzi zooloji… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Zurqes — Coordinates: 40°32′N 46°15′E / 40.533°N 46.25°E / 40.533; 46.25 … Wikipedia
gözəl — sif. 1. Sifətinin cizgiləri, bədəninin tənasübü, qaş gözü qüsursuz olan; göyçək. Gözəl uşaq. – <Xor:> Xəlvət meşə arasında; Bir gözəl qız tapmışıq. C. C.. <Zaqs müdiri> Zeynalın Mehriban kimi gənc və gözəl bir qadını boşamasına bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmzə — is. <ər.> Naz, şivə, süzgün baxış, şivəli baxış. Əqlü huşum mənim, fikrü xəyalım; Şux gözdə, qəmzədə bəstədir, ay qız! M. P. V.. Gələndə mürğdilim ğəm gölündə pərvazə; Xədəngi qəmzə ilə həm şikar edən sən idin. X. N.. Qəmzəsi can alan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tel — 1. is. 1. Saçın hər bir dənəsi. Məryəm qara saçlarından üç tel ayırdı. «Əsli və Kərəm». // Ümumiyyətlə, saç. Telini daramaq. – Gülsəhər kəlağayını irəli çəkib, sağ əli ilə telini sığalladı, köksünü ötürdü. Ə. Vəl.. // Tük. Koroğlu durnanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaxt — is. <ər. vəqt> 1. Cərəyan edən bir işin, hadisənin və s. nin əsrlər, illər, saatlar, dəqiqələr, saniyələrlə ölçülən davam müddəti; zaman. 2. Saatların, günlərin, illərin ardıcıl surətdə bir birini əvəz etməsi. Vaxt nə tez gəlib keçdi. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəmir — is. 1. Unun az su və ya başqa bir maye ilə yoğurulmasından hasil olan suvaşqan kütlə. Acıtmalı xəmir. Düşbərə xəmiri. – Xəmir yeyənin fağırı olmaz. (Ata. sözü). <Rəşid:> Xəmir gəldiyinə görə çörəyi yapmaq lazım gəlir. T. Ş. S.. Xəmir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
